Doas Pfeifla



Iech hoa memm Junga a Pfeifla keeft,

a Pfeifla keeft.

Un nu pfefft a,

a pfefft halt.

Wie a Lumpamoan pfefft a,

wenn a uffstieht pfefft a,

wenn a ei de Schule gieht pfefft a,

ei der Schule pfefft a,

wenn a heemkimmt pfefft a,

bem Assa pfefft a,

uff derr Ufabanke pfefft a,

im Bonkatienerbernaboome pfefft a,

a pfefft halt.

Wu a gieht un stieht pfefft a halt.

Uff a Hund, uff a Muhr

pfefft a nei,

uff´`s Kind, wenn`s ei derr Wiege leit,

pfefft a nei,

sugoar uff de aale Grußmutter

pfefft a nei,

reen meschugge sein merr schunn

vo damm verdunnerta Pfeifla.

Meine Aale, de Barbara, resoniert:

Wa`m hust`n damm Junga a Pfeifla keeft,

zu woas braucht`n da Junge a Pfeifla?

Nubbersch Koarle hoat au kee Pfeifla,

kee Junge eim Dorfe hoat a Pfeifla,

un du bist asu a drenicher Hoans

un keefst damm Junga a Pfeifla!“

Su spricht meine,

an se hoat recht,

blank recht hoat se,

weil se an wiehtunicha Koop hoat

vo damm Pfeifla.

Un wenn iech soa:

Nu, Junge, woas pfeffst`n?“ -

do pfefft a merr eis Gesichte nei

pfefft a merr,

un do macht a mich reen zerr Funze

macht a mich

doas iech a orndlich dermonscha kemmde.

Un doas olls wäjer damm loabricha Pfeifla!

Un wuhaar kimmt`s?

Doas kimmt olls vu damm Johrmerte kimmt`s;

denn keeft ich`m durt nee doas verdunnerte Pfeifla,

do pfief a nee egoal, da Loasterdorm.

Oaber na woart och, Perschla,

na woart och,

na woart och .

Dier keef ich kee Pfeifla mee,

un wenn de flennst,

doas dich derr Book stißt,

wäjer damm Pfeifla.


v.Unbekannt